Wi snackt platt
Sonntag, 13. Februar 2022, 08:30 bis
09:00 Uhr
60 Johr is dat nu her, as domols in'e Nacht vun'n 16. op den 17. Februar 1962 dat Water keem. Bi "Wi snackt Platt" besinnt wi uns dütmol op de grote Stoormfloot, bi de al alleen in Hamborg 315 Minschen jümehr Leven bi verloren hebbt.
Dat is noch gor nich so lang her, wo de Fischmarkt in Hamborg dat letzte Mal ünner Water stahn hett. In’e verleden Weken is dat glieks’n poor Mal vörkamen. Binnen korte Tiet sünd dor glieks mehre Stoormfloten in’n Noorden to Gang ween. Un kloor is dor ok dat een oder anner bi passeert. Man, egens is dat nicht veel ween, wenn een dat verglieken deit mit dat, wat sik för 60 Johr hier bi uns in’n Noorden un vör allen Dingen in Hamborg afspeelt hett, bi de grote Stoormfloot vun 1962.
Landünner in Hamborg - De Nacht vun'n 16. op den 17. Februar
De Düütsche Wedderdeenst, de wohrschau, man vun Hamborg is dor toeerst noch gor nich vun snackt worrn. Dat sik dat Water later denn noch sien Weg de Elv hooch söken dee, dat teken sik eerst noch af. Dorüm sünd denn vele Lüüd in Hamborg ok eerst eenfach noch na Bett hen gahn. Man dat Water, dat steeg un steeg - so hooch as noch nie nich tovör. Dat is in’e Nacht vun’n 16. op’n 17. Februar ween. De Dieken hebbt nich mehr hollen un bröken an mehr as 60 Steden, so dat dat Water hier bi uns in Hamborg denn ne ganze Reeg an Stadtdelen faatkregen hett un dor tokehr güng. Veleroorts hett dat blots noch „Land ünner“ heten. Dusende hebbt mit mal keen Dack mehr över’n Kopp hatt. Al alleen in Hamborg hebbt 315 Minschen bi düsse Katastrooph jümehr Leven bi verloren. De Tohörers vun NDR 90,3 hebbt jüm 2017 en akustisch Denkmaal sett, dat een sik hier anhören kann.
Jutta Blankau: "Dat Water kummt..."
Op de grote Stoormfloot vun 1962 besinnt sik ok Jutta Blankau, de vörmalige Senaatersch för Stadtentwicklung un Ümwelt vun’e Stadt Hamborg. Bi NDR 90,3 „Wi snackt Platt“ hett se vertellt hatt, woans se dat domols mitbeleevt hett. Jutta Blankau weer 1962 söven Johr oolt, as dat Water ok na Oolwarder hen kööm: “Irgendwann keem mien Vadder weller, dat Auto hett he an’n Diek stahn laten - keem weller un hett nu seggt ´dat Water kummt, haalt mi all Handdöker, de wi hebbt, wi mööt de Ritzen vun’e Dören afdecken, dormit keen Water hier rinkummt (…)“
Dat Water güng dor domols in vele Hüüs bannig böös tokehr un teemlich veel is dor denn bi twei gahn. Ok bi de Öllern vun Jutta Blankau: “De Fenster worrn kaputt, wiel de Schrank, de wunnerbore de rett worrn is op’n Disch, de worr natürlich ümkippt un de hett denn Fenster inslagen. Wi hebbt Parkettfootborrns in’e Stuvens hatt, dat worr alles opdunsen, alles weg. Alles worr verslickt, verdreckt, de Heerd alles worr hen. Un miene Öllern hebbt denn eerstmal baven wohnt (…)“
Peter Harry Carstensen: Dusend Düvels an'n Danzen...
To de Tiettügen vun de grote Stoormfloot vun 1962 höört ok Peter Harry Carstensen, de vörmalige Ministerpräsident vun Sleswig-Holsteen. He is domols veerteihn Johr oolt ween un hett de Stoormfloot op’e Halvinsel Nordstrand mitbeleevt: “Dat weer en Larm, dat weer‘n utergewöhnlichen Stoorm, den wi dor erleevt hebbt. Mien Vadder weer nie veel ut‘e Ruh to bringen, aver de weer unruhig den Dag. As de Meldung keem, dor hett he völlig anners reageert wi sunst bi Unweddermeldungen un dor marken wi schon, dat dor wat anliggen deit. Bi uns flogen de Wellblechplatten vun’t Dack un dat weer gefährlich ruttogahn (…)“
Wat de Dieken angeiht, is ja in all de Johrn na de groten Stoormfloten vun fröher veel wat passeert. Vundaag sünd se veleroorts höger un grötter as dat fröher noch de Fall weer. Man ok wenn de Diek hollen deit, bangen maken deit so’n Stoorm aver liekers: "Dat is so en groten Larm, man hett dat Geföhl dor buten sünd dusend Düvels an’n Danzen. Un düsse Larm, de sett sik natürlich ok üm in dat egene Geföhl, dat is so bedrohlich un man kann nich weglopen un man is insloten (...)“
De Hölpsmann mit dat Kind op'n Arm: Klaus-Peter Behrens
2002 hett uns Klaus-Peter Behrens ut Snelsen vertellt hatt, woans he dat domols mitbeleevt hett. He is för 60 Johr de junge Hölpsmann ween vun’t Rode Krüüz, den sien Bild mit en lütt Kind op’n Arm üm’e Welt güng. Dat Bild is to sowat as en Symbolbild vun de grote Stoormfloot 1962 in Hamborg worrn. “Wi sünd mit’n Hubschrauber wedderkamen un harrn ne Fro mit’n Kind, de dat Kind aver nich hergeven wullt. Un ut’n Hubschrauber mööt'n wi utstiegen un weil de Mudders dat Kind so fasthollen dee, heff ik seggt, Du bruukst kene Sorgen hebben, dat maak ik (...)“
Weddersehn na 40 Johr bi de "Aktuelle Schaubude"
Dat Kind mit Naam Ute is domols 2 ¼ Johr oolt ween. 40 Johr lang hebbt sik Klaus-Peter Behrens un de lütte Ute ut’e Oogen verloren - nich kennt, nich snackt un nich sehn - bet denn Carlo von Tiedemann na 40 Johr dat Bild in’e „Aktuelle Schaubude“ wiesen dee un fröög, wokeen wüss, wer de lütte Deern op dat Bild weer. Un so as de Tofall dat wull: En Bekannte, de hett dat domols sehn hatt un Bescheed seggt. Un so hebbt se sik denn weddersehn - in’t Fernsehen - na 40 Johr. Se, de middewiel nich mehr so lütte Deern vun domols mit Naam Ute un Klaus-Peter Behrens: “Ach, dat weer so, dat weer so schöön. Ik heff se in’n Arm nahm un heff seggt, Du büst (...) dat kann man nich beschrieven (…)“
En Geschicht mit „Happy End“ - liekers de Tieden un de Ümstänn domols bannig swoor ween sünd.
Moderatschoon: Jürgen Fitschen
De Leder in uns Sennen:
Iko Andrae - Mank all mien Drööm
Ina Müller - De Klock is dree
Ossenkopp - Stormgebruus
Gerrit Hoss - In disse Tied
Lui & Fiete – Rollin Home
Schlagwörter zu diesem Artikel
Plattdeutsch
