Bernhards Leed

Ralf Spreckels greift ganz tief in die musikalische Klamottenkiste und verbindet diese mit ganz viel Gefühl.

In uns Familie wüssen wi, dat Unkel Bernhard dicht an`t Water buut hett. Wenn he truurige Musik hörte, schööt em dat Water in de Ogen. Domaals levte he mit sien Magda still un vergöögt op dat Olendeel. „Vergnöögt jo“, schimpt he, „aver to still, mi fehlt so`n moderne Plattenspeler.“
Magda glieks: „Nix dor, denn höörst du bloots noch melanklöterige Musik un blarrst den ganzen Dag.“
Naja, he wull sik nich mit Magda vertöörn.
Wunsch opgeven? – Nee, nix dor!

Denn wörr 1953 en Slager överall dudelt. Ene heel trurige Geschicht vun en dootbleven Pony, dat sien Besitter dat Leven rett hett: „Es hängt ein Pferdehalfter an der Wand“. Sungen vun de Kilima Hawaiians.
As Bernhard dat `n paarmaal höört hett, un so fein wenen müss, stünn fast, de Schallplatt mutt her.
As denn ok noch bi mien Öllern de Wunsch: „Musikschapp“ mit inbuten Plattenspeler opkeem, aver veel to düer weer, hebbt Vadder un Unkel sik tosamendoon. Heemlich! Bernhard, good bi Kass, kunn sik sien Plattenspeler liekers nich köpen.
Un uns Öllern harrn to knapp Geld.

Uns Unkel hett twee Drüttel vun de Musiktruhe betahlt, Vadder hett uns Andeel afstottert.
De Platt wöör köfft un afmaakt, dat Bernhard sik sien Leed ümmer bi uns anhöörn kunn.
Un dat hett he doon. In` Schaukelstohl rin. Swatte Schiev opleggen. Mit toe Ogen hett he sien Leed genaten un de blanken Tranen lepen em de Backen hendaal.

Wenn ik hüüt dat ole Leed höör, heff ik mien weekhartigen Unkel vör Ogen un denk, heel un deel ut de Welt is bloots de, den man vergeten hett. Un denn freu ik mi.
Hier gibt es mehr Plattdeutsch:

Podcast: Die plattdeutsche Morgenplauderei "Hör mal 'n beten to" als als kostenloses Audio-Abo für Ihren PC:
https://www.ndr.de/wellenord/podcast3096.html