Kolumne: Hör mal 'n beten to "Överall un immer"
In der Pubertät gab es für Matthias Stührwoldt nur ein einziges Thema. Darüber schrieb er sogar einen Schulaufsatz.
"Överall un immer"
Machmol glööv ik, de Pubertät geiht nie so ganz to End, nee, ik denk, in jedeen vun uns steckt ok ümmer noch een Jugendlichen in de Pubertät. So heff ik tatsächlich in jichtenseen Interview mol vertellt, dat de erste Text vun mi, mit den ik faststellt heff, dat ik Lüüd to'n Lachen bringen kunn, een Schoolarbeit in Dütsch weer. Un nix doran is utdacht.
Dat weer in de neegte Klass, un in Dütsch schullen wi een Text schrieven, över een Dag in dat Leven vun eene Person, de wi uns utsöken kunnen. Mi is keen Minsch infullen, över den sien Dag ik schrieven wull, also heff ik – blöde Idee, dat geev ik to – schreven över eenen Dag in't Leven vun unsen Zuchtbullen.
As de Tofall dat wull, hett Herr Kahl, unsen Dütschlehrer, mi opropen. Ik schull vörlesen. Un dat heff ik mokt.
Blots eene Saak in'n Kopp
Un Herr Kahl kunn dorna ersmol nich wietermoken mit Ünnerricht, weil he so an't Giggeln weer. Ik glööv, he harr sogor Tranen in de Oogen. Ümmer wedder warr ik op düsse lütte Anekdote anschnackt; veele Lüüd fraagt mi nah düssen Text. Un ik mutt seggen: Ik heff em nich mehr; he is verschollen. Aver ik kann seggen, worüm dat güng.
Ik weer veerteihn un merden in de Pubertät. Eegentlich wull ik blots eens: Sex. Un nix weer dormols in mien Leven wieter wech as Sex, avgesehn vun mit mi sülven, aver dat weer ok jichtenswie trostlos.
Een Bulle as Vörbild?
Insgeheim heff ik unsen Zuchtbullen bewundert. Ik meen, klor, he weer nich blots insparrt, he weer anbunnen, he weer niemols frie un kunn nie över de Wieschen un dörch dat Gras lopen. Aver he harr, anners as ik, Sex, meist jedeen Dag, joo, he weer för nix anners dor as Sex to hebben.
Strickhalfter üm, ran an de Führstang, rut ut den Stall, rop op de Koh, fertig. Wat för een wunnerboret Leven dat weer, in miene Vörstellung, dormols. Schiet op Frieheit, schiet op Wieschen, schiet op Gras, ik will Sex! Süh, un ik bün mi seker, dat is, wat all de Lüüd interesseert an miene Schoolarbeiten vun circa 1982: Sex!
Ik segg ja: Wi sünd all in de Pubertät. Överall. Ümmer. Jedenfalls een beten. Oder etwa nich?
Zum Podcast-Angebot der plattdeutschen Sendereihe "Hör mal 'n beten to"
Die plattdeutsche Morgenplauderei "Hör mal 'n beten to" gehört seit mehr als 60 Jahren zum Alltag in Norddeutschland. Hier werden die Wunderlichkeiten des Alltags betrachtet. So klingt es, wenn wir Norddeutschen uns selbst auf die Schippe nehmen - liebevoll bis spöttisch, selten mit dem Finger in schmerzenden Wunden, aber immer an Stellen, an denen wir kitzelig sind. Im Radio: werktags um 10:40 Uhr auf NDR 1 Welle Nord, um 11:50 Uhr auf NDR 1 Niedersachsen und um 13:20 Uhr auf NDR 90,3.
Schlagwörter zu diesem Artikel
Plattdeutsch
