Den Soli, also den Toslag för dat Tosamenholen vun Oost un West, moet de mehrsten Minschen nich mehr betahlen, blots noch de, de veel verdeent. Dorgegen hett en Mann mit sien Fro ut Bayern klaagt. Se seggt, dat hett mit de Grundregel vun dat Gliekdoon för all Lüüd nix to doon. In en halv Stunn will de Bunnsfinanzhoff seggen, woans he de Saak mit den Soli süht. Wenn he meent, dat dat Ehepoor recht hett, denn lanndt de Fall vör dat Bunnsverfatengericht.

Dieser Artikel wurde ausgedruckt unter der Adresse: https://www.ndr.de/kultur/norddeutsche_sprache/plattdeutsch/-,norichten52636.html